مطالعه هرمنوتیکی هنر

با سلام

مطالعه هرمنوتیکی اثر هنزی چه ویژگی‌هایی دارد

در بیانی بسیار مجمل، مطالعۀ هرمنوتیکی اثر هنری مطالعه‌ای است که در آن،

اول، اثر هنری «متن» شمرده می‌شود؛

دوم، متن چیزی است که به ورای خود راه می‌برد؛ یعنی به معنا. پس اثر هنری دارای معناست؛

سوم، وظیفۀ اصلی مفسر یا ناقد فهم اثر هنری است؛

چهارم، فهم اثر هنری یعنی پی بردن از اثر هنری به معنای آن؛

پنجم، اثر هنری، و هرآنچه مربوط به آن است، در شبکه‌ای از مفاهیم قرار دارد و فهم اثر هنری فقط با عنایت به آن شبکه ممکن است. آن شبکه جهان اثر یا عالمِ اثر است.

ملاحظه می‌شود که فهم هرمنوتیکی از طرفی به خوانش‌های اثرمحور نزدیک است و از طرف دیگر به خوانش‌های سیاق‌محور و خوانش‌های مخاطب/ مؤلف‌محور. در همۀ دیدگاه‌های هرمنوتیکی، فهم با عنایت به عالم اثر و عالم مؤلف و عالم مخاطب ممکن می‌شود؛ اما دیدگاه‌های هرمنوتیکی از حیث تأکید بر یکی از این سه با هم اختلاف دارند. برخی از آنها مؤلف‌محورند (بتّي، هرش، اسكينر); برخی متن‌محور (بارت، ريكور، اومبرتو اكو); و برخی دیگر متن‌ـ مفسر محور (گادامر).